Dag 41 Zondag 19 mei 2019 Cea naar Castro Dozon 18 Km
Bewolkt af en toe zon Totaal 774 Km. Gelopen
We staan vroeg op (alweer) wordt tijd dat ik een keer uitslapen kan dit is ook niks zo vroeg je bedje uit.
We gaan ontbijten om 07.00 uur we waren te vroeg 2 min. na 7.00 uur ging de deur open waar we gisteren het avond eten genuttigd hebben. Koffie lekker brood jam etc. We gaan met een goed gevoel lopen, het gaat meteen kilometers omhoog van Cea naar Castro Dozon van 517 meter naar 742 meter, goed voor de been spieren minder goed voor mijn rug, had geen laptop mee moeten nemen. We nemen de variante zonder de omweg over het klooster in Oseira, heb ik al eens gezien in 2014 met mijn vriend Leo, de slaapzaal is in een soort gewelf en als je snurkers hebt dan kan je je lol wel op het galmd er geweldig.
Het gaat omhoog en omlaag met soms weer natte passages hoe ze het met een mountain bike doen blijft voor mij een raadsel. We bereiken Castro Dozon om 12.30 uur aan het begin duiken we nog een kroegje in om wat te drinken horen daar dat er gekookt wordt voor ons we kunnen aan tafel om 14.00 uur, dus we lopen door naar het einde van het dorp aan de linker kant is de herberg. We kunnen nu een 2 persoons kamer krijgen voor 10,00 euro de man, zegt het meisje dat ons welkom heet dat laten we ons niet twee keer zeggen.We krijgen soep, filet met frietjes, flesje wijn erbij en taart uit Santiago als toetje en natuurlijk heerlijk brood uit deze omgeving en dit alles voor de prijs van 8,00 euro. Het is verschrikkelijk koud in de eetzaal er wordt een straalkachel aangezet om de kilte uit de eetzaal te verdrijfen. We gaan een tukkie doen vanavond om 19.30 kunnen we eerst inchecken.
Want het verschrikkelijke mannetje met zijn prostaat probleem komt ook alweer binnen joost mag het weten hoe hij het doet, we hebben hem nog geen een keer gezien met zijn rolrugzak op een wandelpad.
We hebben wel internet hier, hoe is dat weer mogelijk? We gaan weer vroeg naar bed er is ook niets anders te doen hier op zondag. We moeten nog 4 dagen lopen het is nog 68,7 kilometer
-
-
Je zorgen maken is ongeveer de slechtste mentale activiteit die er is,
na haat, die uiterst zelfdestructief is.
Je zorgen maken heeft geen zin. Het is verspilde mentale energie.
Het roept biochemische reacties op die het lichaam schaden, van verstopping
tot hartaanvallen en een veelheid aan tussenliggende zaken.
Begrijp ten eerste dat de dood niet een einde is maar een begin;
geen gruwel maar een vreugde. Het is niet een afsluiting maar een opening.
Het gelukkigste moment van je leven is wanneer het aan zijn einde komt.
De verklaring hiervoor is dat het niet eindigt maar doorgaat op manieren die
zo schitterend zijn, zo vervuld van vrede, wijsheid en vreugde, dat het moeilijk
te beschrijven is en voor jou onmogelijk om te begrijpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten