Dag 13 Zondag 21 April 2019 San Clemente naar Las Pedroneras ,
Paasdag 23,8 km. Totaal 202,6 Km. gelopen
Het is vandaag eerste Paasdag en Bewolkt, af en toe regen
Om 6.35 uur opgestaan alles ingepakt, we lopen naar het busstation in 15 min.. We wachten op de bus, gaat om 08.30 uur. We rijden mee t/m El Provencio voor 1,30 euro per persoon, hierna lopen we richting Las Pedroneras de hoofdstad van de knoflook. Onderweg komen we nog een spaans kroegje tegen waar we ons ontbijt nuttigen en een bakkie doen. De kroeg zit al vol met mannen, de dames zijn zeker aan het koken thuis of moeten op de kinderen passen. Na het ontbijt vertrekken we en pakken de N301 voor de afwisseling, dit doen we omdat je op de leempaden niet vooruit komt.
Het busstation |
Rugzakken onder in |
Kan je je rugzak in de gaten houden |
We lopen kilometers rechtdoor valt niet veel te vertellen we haasten ons want er is weer regen voorspeld.
Langs de N301 |
We zijn er bijna |
Hoofdstad van de Knoflook |
Als we Las Pedroneras naderen beginnen de eerste druppeltjes alweer te vallen.
De verkeerde ingang |
Wachten tot we naar binnen kunnen |
Inchecken |
Wij eten soep ( Alweer ) |
Mijn cel |
Mijn kloostercel |
De huiskamer |
We overnachten in een voormalig klooster Cera Paraquial, in het boekje staat dat ze twee bedden en wat matratssen hebben. We bereiken het klooster en gaan bellen geen gehoor ik loop weer een kilometer terug naar Policia Local en leg de zaak uit, ze gaan bellen en het komt in orde ik loop weer terug en even later komt er iemand die de deur voor ons open doet en ons incheckt en een stempeltje geeft voor onze pelgrimspas. We krijgen allemaal een eenpersoonskamer er is ook een keuken waar we koken kunnen op gas, de kosten zijn 15,00 euro voor de verwarming etc. We gaan boodschappen doen voor ons avondeten bij de plaatselijke AH. Bij terugkomst maken we meteen een grote pan soep erg lekker. Er komen nog twee Franse pelgrims binnen eentje kennen we al. We gaan siesta houden het regend alweer. Maar eerst onze bedjes in orde maken met schone lakens etc. Ik ga na mijn siesta in de huiskamer alles een beetje bijwerken. Om 17.00 uur willen we een frisse neus halen maar het wordt een kort tochtje want het regend nog steeds en alles is dicht. We gaan het avondeten klaar maken bonen met worst, roereieren brood een glaasje rode wijn we hebben het toch maar goed. Om 20.00 uur zoekt ieder zijn slaapcel op we gaan vroeg slapen, alweer.
-
Rouwen is het laatste wat zij van jullie verlangen. Als jij wist waar ze waren,
en dat hun eigen, hogere keuze was, dan zou je hun vertrek vieren. Als jij ook
maar een moment zou ervaren wat het hiernamaals is, zoals jullie dat noemen, en
je zou er gekomen zijn terwijl je vervuld was van de hoogste gedachten over
jezelf en over God, dan zou je bij hun begrafenissen alleen kunnen glimlachen en
dan zou je hart van vreugde overlopen.
En het is goed om te huilen. Het is een eerbetoon aan jullie liefde, aan je
Geliefde. Maar je rouw zou niet erg lang duren als je wist welke grootse
werkelijkheden en prachtige ervaringen de gelukkige ziel wachten wanneer
zij het lichaam heeft verlaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten